-A ja przez cały ten czas bałam się, że nie odwzajemnisz moich uczuć!- wykrzyknęłam uradowana i przytuliłam go.
-Jak mógłbym tego nie zrobić?- spytał wyraźnie zdziwiony.- Przecież to właśnie dzięki Tobie zaczynam powoli odzyskiwać wiarę w innych. W dodatku, gdyby nie Ty pewnie dalej bym błądził samotnie po terenach stada, nie wiedząc nawet, że szczęście może się do mnie jeszcze kiedykolwiek uśmiechnąć.
-Daj spokój, na pewno kiedyś byś to odkrył.- stwierdziłam pewnym siebie tonem.
-Nawet, jeśli, to nie tak szybko. W dodatku nie zyskałbym tak wspaniałej rodziny.
-Przecież jeszcze jej całej nie poznałeś.- zauważyłam.
-Ale wystarczy mi Twoja cudowna osoba i rozmowa z Cloud'em, aby móc tak właśnie Was określić.
-I pomyśleć, że najprawdopodobniej, gdybym nie zaprowadziła Cię najpierw właśnie do niego, do tej pory nie wiedzielibyśmy o naszych uczuciach.
-Cóż... Osobiście bym się na to nie odważył.
-A ja również nie jestem najlepsza w ich wyrażaniu.
-W takim razie powinniśmy jak najszybciej podziękować i obwieścić mu, że zostaliśmy parą. - stwierdził mój ukochany.
-Owszem.-potwierdziłam i dorzuciłam.- Wezmę tylko z jaskini jakieś okrycie i możemy ruszać do jego mieszkania.
<Odium?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz