Od Odium - Cd. Kiary

Następnego dnia ponownie przebywałem na Mglistej Polanie trwając w swoim cichym świecie. Nie myślałem za wiele o tamtej wariatce, która nie szczędziła obraźliwych słów. Co najlepsze, nie czułem nic. Żadnego zranienia psychicznego. Olałem to. Usunąłem z pamięci. 

Skubałem akurat soczystą trawę podczas gdy z daleka zaczął ktoś się zbliżać.

- Tylko nie ona. -  pomyślałem szybko.

Ptasi przyjaciel, Kor uniósł się nade mną. 

- To ona.  -  zaćwierkał mi do ucha.

W myślach klaczy bez trudu znalazłem pełne niechęci myśli dotyczące mnie.

Jej naprawdę się nudzi.

Właściwie te całe wojny zaczynały mnie coraz bardziej rozśmieszać. 

Tyle, że ja mam swoje życie. Nie to co ona.

Postanowiłem sprowokować kolejną bitwę.

- Widzę, że ZNOWU na siebie trafiamy. Chętnie posłucham hejtów na swój temat. -  prycham 

Szczerze?

Najchętniej pozbyłbym się jeszcze słuchu by jej nie słyszeć. 

Kiara? Cóż.