- Bogate miał życie, jak na smiertelnika. - zauważam - Dziękuję, że zechciałaś mi o tym opowiedzieć. - dodaję jeszcze ku zdziwieniu klaczy.
- Ty mi chcesz podziękować? Ty?? - pyta zadziwiona po czym przygląda mi się.
- Przestań się zadziwiać, działasz mi na nerwy. - prycham z pogardą - Ogarnij się. Nie zabiłem Cię, ale teraz trochę żałuję. - wyszczerzam zęby w kpiącym uśmiechu.
Lune Onesta?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz