Nie mogłam zasnąć więc postanowiłam się przejść. Akurat wtedy rozpętała się burza, która przypominała mi o Mavenie. Szłam cała mokra, przez deszcz i oplatywana co chwilę zimnym wiatrem. i słuchałam odgłosów burzy. Śmieszne! Jeszcze niedawno bałam się panicznie burzy a teraz mnie ona prawie w ogóle nie obchodziła i wręcz się nią interesowałam... Czułam się samotna w swojej pustej i zimnej jaskini. Gdy sobie tak chodziłam, nawet nie zauważyłam kiedy burza się uspokoiła. Nagle usłyszałam głos Mavena!
- Co ty tutaj robisz? - zapytał zdziwiony.
Podniosłam wzrok z ziemi i go zobaczyłam! Serce mi mocno zabiło i zdołałam tylko powiedzieć jego imię.
- Maven? - spytałam zdziwiona.
Gdy tylko go zobaczyłam, to dziwne uczucie samotności zniknęło... czy aż tak mi go brakuje? Czy tak wygląda przyjaźń? Chyba nie... Nigdy o czymś takim nie słyszałam... Ucieszyłam się w duchu że go spotkałam ale i tez byłam mocno zdziwiona że go w takim miejscu spotkałam!
- Co ja tu robię? Co Ty tu robisz? - odpowiedziałam wciąż zdziwiona i spojrzałam mu przez przypadek w oczy.
< Maven? :3 >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz