Od Lune Onesty Cd. Tyriona

- Czemu tak myślisz? - spytałam.

- Bo nowe konie nie rzucają się od tak po prostu z urwiska. – odparł logicznie.

- Masz racje. Przepraszam ale zmęczenie trochę otępia mi umysł… Siadaj! – zachęciłam go.

Ogier bez wahania usiadł obok mnie i oboje przez chwile wpatrywaliśmy się w wodę… Wydawała się być spokojna lecz zarazem agresywna.

- Po co Midway miałaby zabijać Awansa? – spytałam.

- No wiesz… mam pewne przypuszczania… - powiedział niepewnie.

- Daj spokój! Przecież wiesz że mi możesz o wszystkim powiedzieć. – powiedziałam nagle i spojrzałam ogierowi w oczy, a serce zaczęło mi szybciej bić.

- No bo… - wahał się. – Ech… Przypuszczam że Awans… No wiesz! Mógł trochę uprzykrzać Midway życie. – odparł lekko ponuro.

Przez chwilę gapiłam się w jego oczy, próbując nadążyć myślami, o co mu chodzi… I nagle bingo! Olśniło mnie!

- Na pewno chodziło o zaczepianie klaczy i coś z tego prawda? – spytałam dla ostrożności.

- No wiesz… Awans był w pewien sposób draniem… Nie ukrywam. – powiedział - Jednak wydaje mi się że po prostu wykorzystywał klacze i sprawiał im cierpienie. – powiedział.

- Masz rację... - powiedziałam cicho. - Słuchaj! Jeśli będziesz potrzebował pomocy, to możesz na mnie liczyć! - powiedziałam i się uśmiechnęłam.

< Tyrion? >

To nie fajnie ;-;