- Powiadasz? - pytam się go z uśmiechem.
W jego oczach również widziałam że nie chce się rozstawać. Ponadto sobie nagle przypomniałam, że przecież on potrafi mi czytać w myślach!
- Łobuz z Ciebie wiesz? - pytał go retorycznie i zrobiłam tajemniczą minę.
- To znaczy? - spytał.
- Wiesz że nie ładnie czytać w myślach prawda rycerzu? - pytam sie go słodko i jakby niewinnie. Wiedział że tylko się z nim drażnię, bo przecież nie miałam mu tego za złe, że słyszy moje myśli! Nagle postanowiłam się go o coś spytać... Nie wiedziałam do końca jak to powiedzieć i czułam sie strasznie zakłopotana... Jednak byłam pewna, że nie chcę spędzić długich i samotnych godzin w swojej jaskini! Na samą tę myśl aż się wzdrygnęłam, gdy przypomniałam sobie o swojej pustej i ciemnej jaskini.
- Art...- zaczęłam nie pewnie - może... no... mogę... - nagle ogier mi przerwał jak to on, bo jak zwykle usłyszał moje myśli;
< Art? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz